Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
epicki — epickiccy «właściwy, charakterystyczny dla epiki; traktujący temat rozlegle; opisowy, opowiadający» Utwór epicki. Wątek epicki. Poematy, pieśni, rapsody epickie. Poeci epiccy … Słownik języka polskiego
epopeja — ż I, DCMs. epopejaei; lm D. epopejaei 1. lit. «długi poemat epicki, zwykle wierszowany, opiewający w podniosłej formie czyny bohaterów narodowych na tle wydarzeń historycznych; znany w literaturach starożytnych, w literaturach późniejszych… … Słownik języka polskiego
powieść — I ż V, DCMs. powieśćści; lm MD. powieśćści 1. «dłuższy utwór epicki pisany prozą, o wielowątkowej fabule, obejmującej dzieje licznych bohaterów i środowisk społecznych; od połowy XIX wieku najpopularniejsza forma literacka» Dobra, ciekawa,… … Słownik języka polskiego
Schlacht bei Beresteczko — Teil von: Chmelnyzkyj–Aufstand … Deutsch Wikipedia
Schlacht bei Berestetschko — Teil von: Chmelnyzkyj Aufstand … Deutsch Wikipedia
dramat — m IV, D. u, Ms. dramatacie, lm M. y 1. «jeden z trzech zasadniczych rodzajów twórczości literackiej; utwór literacki o charakterze fabularnym, przedstawiający wydarzenia i wypowiedzi bohaterów bezpośrednio w działaniu i dialogu, przeznaczony w… … Słownik języka polskiego
duma — ż IV, CMs. dumamie 1. blm «poczucie osobistej godności, wartości własnej, własnego środowiska; ambicja; także nieraz zbyt wygórowane pojęcie o sobie, nieprzystępność, wyniosłość, pycha» Szlachetna, niepohamowana, obrażona duma. Duma rozpiera,… … Słownik języka polskiego
epicko — przysłów. od epicki Ująć temat epicko … Słownik języka polskiego
epickość — ż V, DCMs. epickośćści, blm rzecz. od epicki Epickość utworu … Słownik języka polskiego
epiczny — epicznyni → epicki … Słownik języka polskiego
